ಕಿಟಕಿ ಸೀಟಾಯಣ

ಬಸ್ಸಿರಲಿ...

ರೈಲಿರಲಿ

ಏರೋಪ್ಲೇನೇ ಇರಲಿ....
 ಪಯಣಕಾಲದಲ್ಲಿ

ಕೊನೆಮೊದಲಿಗರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಬೇಕಾಗಿರುವದು ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು !

ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗಿನಿಂದಲೂ ನಾನು ಪ್ರಯಾಣಿಸುವಾಗ  ಗಮನಿಸಿದಂತೆ ಎಲ್ಲ ಪಯಣಿಗರ ನಿರಂತರ ತುಡಿತ ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು ಹಿಡಿಯಬೇಕೆಂಬುದು.....

 

ಗಾಳಿ ... 

ಬೆಳಕು... 

ಹೊರ ನೋಟ...

ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚದ... ಹೊಸ ವಾತಾವರಣದ.......ಹೊಸ ಸಿರಿಯ.... ನೋಡಲು ಕಿಟಕಿ

 ಸೂಕ್ತವೂ ಸಹಾ ....... 

ಒಳಗಿನ ತುಂಬಿದ ಜನರ ಬಿಸಿ, ಉಸಿರ-ಬೆವರ ವಾಸನೆ,
ಗದ್ದಲ-ಕಲರವ ಗಳ ಕಾಟ ತಪ್ಪಿಸಲು ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು ಸೂಕ್ತವೂ ಹೌದು ....

ಜೊತೆಗೆ ತಿಂಡಿ ತಿನಿನಿಸು ಮತ್ತು ಪಾನೀಯ ಖರೀದಿಸಲು ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು ಸೂಕ್ತವು ಹೌದು ...

ಹಾಗೆಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಿಟಕಿ ಸೀಟಿನ ಭಾಗ್ಯವುಂಟೆ?????????.......

ಕೆಂಪು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ರೈಲಿನಲ್ಲಿನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮತ್ತು ಮಲಗು ಬೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಐವರಲ್ಲಿ ಇರ್ವರಿಗೆ...

ಸುಖಾಸೀನ-ಅರೆಸುಖಾಸೀನ  ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾಲ್ವರಲ್ಲಿ ಇರ್ವರಿಗೆ....

ಮಲಗು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂವರಲ್ಲಿ ಇರ್ವರಿಗೆ ....ಇದರ ಸುಖ ಲಭ್ಯ ಉಳಿದವರು  ಕಿಟಕಿ ಭಾಗ್ಯದಿಂದ ವಂಚಿತರು ...

ವಾತಾನುಕುಲಿ ರೈಲಿನ ಮಲಗು ಬೋಗಿಯಲ್ಲಿ  ನಾಲ್ವರಲ್ಲಿ ಇರ್ವರಿಗೆ ಅಥವಾ  ಮೂವರಲ್ಲಿ ಇರ್ವರಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಭಾಗ್ಯ.... 

ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಆರು ಜನರಲ್ಲಿ ಇರ್ವರಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಭಾಗ್ಯ.....

ಇನ್ನು ಹತ್ತು ಹಲವು ವಿವಿಧ ರೀತಿ ಬಸ್ಸುಗಳಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ತರವಿರಬಹುದು.....

ಮದುವೆಯಾದ ಗಂಡುಗಳಿಗೆ ಜೊತೆ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿ ಭಾಗ್ಯ ಸದಾ ಅಲಭ್ಯ.. :- (

ಮದುವೆಯಾದ ಹೆಣ್ಣುಗಳಿಗೆ  ಜೊತೆ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಕಿಟಕಿಭಾಗ್ಯ ಎರಡು ಸೀಟಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಿಟಕಿ ಸಿಕ್ಕರೆ... :-)
ಮಕ್ಕಳಾದ ಮೇಲೆ ದಂಪತಿಯರಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಭಾಗ್ಯ ಸದಾ ಅಲಭ್ಯ ... :-(  (ಮಕ್ಕಳು ರಂಪ ಮಾಡಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ)

 ಹಾಗೆಂತ ಕಿಟಕಿ ಭಾಗ್ಯ ಸದಾ ಖುಷಿ ಪಡುವಂತಹುವದೇನಲ್ಲ ....

ಹವಾನಿಯಂತ್ರಿತ ಬಸ್ಸಿರಲಿ....  ರೈಲಿರಲಿ .... ಹೊರನೋಟ ನೋಡಬಹುದೇ..
ವಿನಃ ಕಿಟಕಿ ತೆಗೆದು ಹೊರಗಿನ ಗಾಳಿಗೆ ಸುಖವನುಭವಿಸುವ ಭಾಗ್ಯವಿಲ್ಲ...! ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಆಗದು..... 

ಇಲ್ಲಿಯೂ ಜನಕ್ಕೆ ಕಿಟಕಿ ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಮತ್ತು ಕಿಟಕಿ ಸೀಟಿಗೆ ಪೈಪೋಟಿಯೂ ಸಹಾ.... 

ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತಾ ನಂಗೆ ವಿಚಿತ್ರ ಎನಿಸುವದು ಜನ ಎರೋಪ್ಲೇನಲ್ಲೂ ಕಿಟಕಿ ಬಯಸುವದು.... 

ಎರೋಪ್ಲೇನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನಾನೂಕುಲದ್ದು ...
ಏಕೆಂದರೆ ಕಿಟಕಿ ತುಂಬಾ ಚಿಕ್ಕದ್ದು. ಹೊರ ನೋಟ ಅಂತ ವಿಶೇಷದ್ದು ಏನಿಲ್ಲ ...
ಜೊತೆಗೆ ಇಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಕಾಲಿಡುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಕಾಲು ಚಾಚಲು ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ..
ಕೊನೆ ಶೀಟಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ತಿರುಗಾಡುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ನೀಡಿದಾಗಿ ಕಾಲು ಚಾಚಬಹುದು ..
ಇಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೂ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ 

ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಜನ ಕಿಟಕಿ ಶೀಟು ಬೇಕೆಂದು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಾರೆ.

ವಿಮಾನ ಏರುವಾಗು ಮತ್ತು ಇಳಿಯುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ನೋಡಬಹುದಾದ ಪರಿಸರ ನೋಟ ಇರುತ್ತದೆ ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲ ಶೀಟಿ೦ದಲೂ ನೋಡಬಹುದು ಆ ಏರುವಾಗ ಮತ್ತು ಇಳಿಯುವಾಗಿನ ೧೦-೧೫ ನಿಮಿಷಕ್ಕಾಗಿ ಇಡೀ  ಪಯಣ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಭದ್ರ ಅಲುಗಾಡದೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವದು  ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಒಂದು ಶಿಕ್ಷೆಯೇ ಸಹಿ... ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತವರು ಎದ್ದು ಹೋಗಬೇಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ ಹೊರನಿಲ್ಲಿಸಿಯೇ ಹೊಗಬೇಕು .... ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ಜನಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಎಂಬ ಮುಲಾಜಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಕರೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಕೂಡಬೇಕು ... ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದವರು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ದೇವರೇ ರಕ್ಷಿಸಬೆಕು.... 

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿ ಕಷ್ಟವೇ ಇರಲಿ ಕಿಟಕಿ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಜನರು ಹೆಚ್ಚಿನವರು..... 

ಮತ್ತೆ ನಾನು ಕಂಡ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರ ದುರಾಶೆ ಎಂದರೆ ಕಿಟಕಿ ಶೀಟು ಸಿಕ್ಕ ತಕ್ಷಣ ಪಕ್ಕದ ಶೀಟು ಖಾಲಿ ಇದ್ದಾರೆ ತಮ್ಮ  ಕರವಸ್ತ್ರವನ್ನೋ ಬ್ಯಾಗನ್ನೋ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ಅದನ್ನು ಕಾಯ್ದಿರಿಸುವದು... ಅವರ ದೂ(ದು)ರಾಲೋಚನೆಏನೆಂದರೆ .. 

ಯಾರು ಬರದಿದ್ದರೆ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಮೈಚಾಚಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವದು 

ಬಸ್ಸು ತುಂಬಿ ಜಾಗೆ ಯಾರಿಗಾದರು ಕೊಡಲೇ ಬೇಕೆಂದರೆ ಸಹ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿ ಅವರಿಗೆ ಕೊದುವದು.. 

ಚೆಂದ ಯುವತಿಯರಿಗೆ ಮೊದಲ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯ , .. 

ಆಮೇಲೆ ನೀಟ್ ಕಾಣುವವರಿಗೆ.. (gentleman and gentlewoman)

ಎಲ್ಲರೂ ಹೀಗೆ ಅಲ್ಲ  ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಹೀಗೆ ... 

ಹೀಗೆ ... ಕೆಲವು ಆದರ್ಶ ಜನ ಇರ್ತಾರೆ ಅವರು ವೃದ್ಧರಿಗೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ, ಗರ್ಬಿಣಿ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ,  ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ, ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ  ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ ಶೀಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ ...

 ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ತಮ್ಮ ಶೀಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ ....

ಆದರೆ ಕಿಟಕಿ ಶೀಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುವ ತ್ಯಾಗವಿದೆಯೆಲ್ಲ ಅದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟದ್ದು ... 

ಹಾಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುವವರು ನಿಜಕ್ಕೂ  ಆದರ್ಶವಂತರೇ !!!!!

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ  ಅಂಥಹ ಜನ ಕೇಳಿ ಶೀಟನ್ನು ತೆಗೆದು ಬಲವಂತದ ತ್ಯಾಗಕ್ಕೂ ಕಾರಣ ರಾಗುತ್ತರೆ....  :-))

ಕೆಲವೊಂದು ಭಂಡರು ಕೇಳಿದರು ಕೊಡದೆ ಹಾಗೆ  ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ (ದೂರ ಪ್ರಯಾಣ ಹಾಗೆ ಹೀಗೆ _ನೆಪವೊಡ್ಡಿ)

ನಿಂತವರು ಕೇಳಿದವರ ಬೆಮ್ಬಲ್ಲಕ್ಕೆ ನಿಂತು ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ....

 ಕುಳಿತವರು ಯಾವದೇ ಪಕ್ಷ ವಹಿಸದೆ ಜಾಣ ಕಿವುಡು ಮೆರೆಯುತ್ತರೆ... (ಎಲ್ಲಿ ತಾವು ಏಳಬೇಕಾಗುತ್ತೇನೋ ಎಂಬ ಭಯದಲ್ಲಿ...) ಕೆಲವೊಬ್ಬರು ಹುಸಿ ನಿದ್ದೆಯ ಸೋಗು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ...
ಕೆಲವು ಯುವಕ-ಯುವತಿಯರು ಶೀಟು ಸಿಕ್ಕ ಕೂಡಲೇ ನಿದ್ರೆ ಸೋಗಿಗೆ (ಜಾಣ ನಿದ್ದೆಗೆ) ಜಾರುತ್ತಾರೆ .. (ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ನಿಂತ ವೃದ್ಧರಿಗೆ, ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ, ವೈಕಲ್ಯರಿಗೆ ಜಾಗೆ ಬಿಡಬಹುದಾದ ಪ್ರಸಂಗ ತಪ್ಪಿಸಲು)

 ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿ  ಶೀಟು ಅಥವಾ ಶೀಟು ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ ಪತ್ರ ವಹಿಸುವದಂತೂ ನಿಜ!!!!


ನನ್ನ ಆಶಯ ...

ಬಸ್ಸಿರಲಿ ...... 

ರೈಲಿರಲಿ ....... 

ವಿಮಾನವೇ ಇರಲಿ ....... 

ಎಲ್ಲ ಶೀಟಿನ .... 

ಪಕ್ಕ ಕಿಟಕಿಯೊಂದಿರಲಿ ..... 

ಬೇಗನೆ ಇಂತಹದೊಂದು .... ವಿನ್ಯಾಸ ಬರಲಿ... 

ಆಗ ಜನಗಳಿಗೆ 

ಬಹುಶ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸಹ ಪಯಣಿಗರಿಲ್ಲದೆ... 

ಅವರೊಡನೆ ಹರಟೆ ಇಲ್ಲದೆ... 

ಆ ಗಲಾಟೆ ಗದ್ದಲ ಗಳಿಲ್ಲದೆ 

ಪ್ರವಾಸ 

ಪ್ರಯಾಸ ಎನಿಸದ ದಿನ ದೂರವಿರದು 

 ನಿಂತ ಪಯಣ ಬೇಡ ಎಂದಿಗೂ 

ಕೂತಾಗ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ನಿಂತ ಪಯಣಿಗರಿಲ್ಲದಿರಲಿ 

ಇದ್ದರೂ ಅವಲ್ಲಿ ವೃದ್ಧ -ವೈಕಲ್ಯ-ಸ್ತ್ರೀ ಯರು ಇಲ್ಲದಿರಲಿ 

ಅವರಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ನಿದ್ದೆ ಜೋರಿರಲಿ 

ಈ ತರದ  ಮನ 

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇರದಿರಲಿ....