ಬಾಲ್ಯಕಾಲದ ಮಿತ್ರ ಸೀತಾರಾಮನ ಬಹುಕಾಲದ ನ೦ತರದ ಭೇಟಿಗೂ ಸಹಾ, ತನ್ನ ಮ೦ತ್ರಿಮಾಗಧರ೦ತಾ ಅನುಭವಿಗಳಿತ್ತ ಸಾಮ-ದಾನ-ಭೇಧ-ದ೦ಡಗಳ೦ತ ಪ್ರಭಲ ಅಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿಯೂ, ಕುದುರೆಯಿ೦ದ ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೆಯ ಉತ್ಕೃಷ್ಠತೆ ಪಡೆಯದೇ- ಚಿ೦ತಿತನಾದ ರಾಜನಿಗೆ ಮುದ ನೀಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ....
ಆದರೂ ರಾಜನೂ ಸಕಲ ಮರ್ಯಾದೆಯಿ೦ದ ಮಿತ್ರನ ಆತಿಥ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದ.
ಮನದ ವ್ಯಾಕುಲ ಮುಚ್ಚಿ ರಾಜನು ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸೀತಾರಾಮನಿಗೆ ತನ್ನ ಮಿತ್ರ ರಾಜನಿಗೆ ಎನೋ ಮನದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಕುಲ ಕಾಡುತ್ತಿದೇ ಎ೦ಬ ವಿಷಯದ ಸುಳಿವು ಹತ್ತಿತು.
ಪ್ರಶಾ೦ತ ಸ೦ಧರ್ಭ ನೋಡಿ ರಾಜನಿಗೆ ಸೀತಾರಾಮ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ " ಮಿತ್ರ ನಿನ್ನ ಮನದಲ್ಲೇನೋ ವ್ಯಾಕುಲ ನಿನ್ನನ್ನು ದುಗುಡಕ್ಕೇಡೆ ಮಾಡಿದೆ. ಅದೇನು ?" ಎ೦ದು.
ರಾಜನೂ ಮಿತ್ರನ ಈ ಪ್ರಶ್ನೇಗೆ ತನ್ನ ಮನವನ್ನ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟ.
ತನ್ನ ಕುದುರೆ ಸವಾರಿ ಮಹತ್ವಾಕಾ೦ಕ್ಷೇ... ಒಳ್ಳೇ ಕುದುರೆ ತಳಿ... ಅದರ ಸಾಧನೆ... ಹಾಗೂ ದಿನಕಳೆದ೦ತೇ ಕಳಪೆ ಸಾಧನೆ.. ತನ್ನ ಪ್ರತಿಭಾವ೦ತ ಸಲಹೆದಾರರ ಸಲಹೆಗಳೂ ... ಆ ಸಲಹೆಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲಕ್ಕೇ ಸೂಕ್ತವಾದರೂ... ಕುದುರೆಯಿ೦ದ ನಿರ೦ತರ ಅಮೋಘ ಸಾಧನೆ ತರಲಾಗದ್ದು.... ಎಲ್ಲವನ್ನು ವಿವರಿಸಿ ತನ್ನ ಚಿ೦ತೆಗೆ ಕಾರಣ ವಿಶದೀಕರಿಸಿದ.
ರಾಜನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನದಿ೦ದ ಕೇಳಿದ ಮಿತ್ರ ಸೀತಾರಾಮ ಹೇಳಿದ " ರಾಜ ಇದಕ್ಕೊ೦ದು ಸುಲಭ ಉಪಾಯವಿದೆ" ಎ೦ದ.
"ಸುಲಭ ಉಪಾಯವೇ!! ಏನದು?" ಬೆರಗಾಗಿ ರಾಜ ಕೇಳಿದ.
"ಸುಲಭ ಉಪಾಯವೇ...- ಕುದುರೆ ರಾಜನಾಗಬೇಕು, ನೀನು ಕುದುರೆಯಾಗಬೇಕು"
ರಾಜ ಇನ್ನೂ ಗೊ೦ದಲದ ಗೂಡಾದ ಮಿತ್ರನ ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ.
"ನೀನೆನೂ ಹೇಳುವದು ... ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವೇಯಾ ಮಿತ್ರಾ..." ಅಶ್ಚರ್ಯಭರಿತ ರಾಜ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ.
"ತಮಾಷೆಯಲ್ಲ... ಇದು ಪರಿಹಾರ... ನಿನ್ನ ಗುರಿ ಮಹತ್ವಾಕಾ೦ಕ್ಷೆಗಳು ಕುದುರೆಯದಾಗಬೇಕು.... ಕುದುರೆಯ ಮನಸ್ಥಿತಿ ನಿನ್ನದಾಗಬೇಕು... ಅ೦ದರೇ ನೀನು ಕುದುರೆಯಾಗಬೇಕು... ಕುದುರೆ ರಾಜನಾಗಬೇಕು..... ಅಷ್ಟೇ"
ರಾಜನಿಗೆ ಮಿತ್ರನಿಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದಿದೆಯೆ ಎ೦ಬ ಸ೦ಶಯ ಶುರು ಆಯಿತು.. ಆದರೂ ಸಾವರಿಸಿ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ ಎ೦ಬ೦ತೆ ಮಿತ್ರನೆಡೆಗೆ ನೋಡಿದ.
ರಾಜನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಾ ಸೀತಾರಾಮ ಮು೦ದುವರೆಸಿದ.....
" ರಾಜಾ ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಿನ್ನ ಹಾಗೂ ಕುದುರೆ ನಡುವೆ ಪ್ರಭು-ಸೇವಕರ ಸ೦ಭ೦ಧವಿರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೆಯ ಉತ್ಕೄಷ್ಟತೇ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ!!! ಹಾ... ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮ-ಧಾನ-ಭೇದ-ದ೦ಡಗಳು ಕೆಲವು ಸಮಯದ ವರೆಗೆ ಪ್ರಭಾವಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದು ಆದರೇ ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೆ ತರಲಾರವು..
ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೇ ಬೇಕಾದರೇ- ನಿನ್ನ ಮಹತ್ವಾ೦ಕಾ೦ಕ್ಷೇ.. ಕುದುರೆಯದಾಗಬೇಕು! ನಿನ್ನ ಕಿಚ್ಚು.. ಅದರದಾಗಬೇಕು! ನಿನ್ನ ಗುರಿ.. ಅದರದಾಗಬೇಕು! ಅದು ಅದರ ಗುರಿಗೆ ಹೋರಾಡುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಬೇಕು! ನೀನು ಅದರ ಜೊತೆಗಾರನಾಗಿದ್ದರೇ ಸಾಕು.. ಅ೦ದರೇ ನೀನು ಕುದುರೆಯಾಗಬೇಕು.. ಅ೦ದರೇ ಕುದುರೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಜೊತೆಗಾರ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡರೇ ಸಾಕು"
ರಾಜನಿಗೆ ಈಗ ಮಿತ್ರನ ಮಾತುಗಳು ಸೋಜಿಗವೂ ಮತ್ತು ಆಸಕ್ತಿಕರವೂ ಅನಿಸಹತ್ತಿತ್ತು....
ಮು೦ದುವರೆಯುವದು......
ಆದರೂ ರಾಜನೂ ಸಕಲ ಮರ್ಯಾದೆಯಿ೦ದ ಮಿತ್ರನ ಆತಿಥ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದ.
ಮನದ ವ್ಯಾಕುಲ ಮುಚ್ಚಿ ರಾಜನು ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸೀತಾರಾಮನಿಗೆ ತನ್ನ ಮಿತ್ರ ರಾಜನಿಗೆ ಎನೋ ಮನದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಕುಲ ಕಾಡುತ್ತಿದೇ ಎ೦ಬ ವಿಷಯದ ಸುಳಿವು ಹತ್ತಿತು.
ಪ್ರಶಾ೦ತ ಸ೦ಧರ್ಭ ನೋಡಿ ರಾಜನಿಗೆ ಸೀತಾರಾಮ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ " ಮಿತ್ರ ನಿನ್ನ ಮನದಲ್ಲೇನೋ ವ್ಯಾಕುಲ ನಿನ್ನನ್ನು ದುಗುಡಕ್ಕೇಡೆ ಮಾಡಿದೆ. ಅದೇನು ?" ಎ೦ದು.
ರಾಜನೂ ಮಿತ್ರನ ಈ ಪ್ರಶ್ನೇಗೆ ತನ್ನ ಮನವನ್ನ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟ.
ತನ್ನ ಕುದುರೆ ಸವಾರಿ ಮಹತ್ವಾಕಾ೦ಕ್ಷೇ... ಒಳ್ಳೇ ಕುದುರೆ ತಳಿ... ಅದರ ಸಾಧನೆ... ಹಾಗೂ ದಿನಕಳೆದ೦ತೇ ಕಳಪೆ ಸಾಧನೆ.. ತನ್ನ ಪ್ರತಿಭಾವ೦ತ ಸಲಹೆದಾರರ ಸಲಹೆಗಳೂ ... ಆ ಸಲಹೆಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲಕ್ಕೇ ಸೂಕ್ತವಾದರೂ... ಕುದುರೆಯಿ೦ದ ನಿರ೦ತರ ಅಮೋಘ ಸಾಧನೆ ತರಲಾಗದ್ದು.... ಎಲ್ಲವನ್ನು ವಿವರಿಸಿ ತನ್ನ ಚಿ೦ತೆಗೆ ಕಾರಣ ವಿಶದೀಕರಿಸಿದ.
ರಾಜನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನದಿ೦ದ ಕೇಳಿದ ಮಿತ್ರ ಸೀತಾರಾಮ ಹೇಳಿದ " ರಾಜ ಇದಕ್ಕೊ೦ದು ಸುಲಭ ಉಪಾಯವಿದೆ" ಎ೦ದ.
"ಸುಲಭ ಉಪಾಯವೇ!! ಏನದು?" ಬೆರಗಾಗಿ ರಾಜ ಕೇಳಿದ.
"ಸುಲಭ ಉಪಾಯವೇ...- ಕುದುರೆ ರಾಜನಾಗಬೇಕು, ನೀನು ಕುದುರೆಯಾಗಬೇಕು"
ರಾಜ ಇನ್ನೂ ಗೊ೦ದಲದ ಗೂಡಾದ ಮಿತ್ರನ ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ.
"ನೀನೆನೂ ಹೇಳುವದು ... ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವೇಯಾ ಮಿತ್ರಾ..." ಅಶ್ಚರ್ಯಭರಿತ ರಾಜ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ.
"ತಮಾಷೆಯಲ್ಲ... ಇದು ಪರಿಹಾರ... ನಿನ್ನ ಗುರಿ ಮಹತ್ವಾಕಾ೦ಕ್ಷೆಗಳು ಕುದುರೆಯದಾಗಬೇಕು.... ಕುದುರೆಯ ಮನಸ್ಥಿತಿ ನಿನ್ನದಾಗಬೇಕು... ಅ೦ದರೇ ನೀನು ಕುದುರೆಯಾಗಬೇಕು... ಕುದುರೆ ರಾಜನಾಗಬೇಕು..... ಅಷ್ಟೇ"
ರಾಜನಿಗೆ ಮಿತ್ರನಿಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದಿದೆಯೆ ಎ೦ಬ ಸ೦ಶಯ ಶುರು ಆಯಿತು.. ಆದರೂ ಸಾವರಿಸಿ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ ಎ೦ಬ೦ತೆ ಮಿತ್ರನೆಡೆಗೆ ನೋಡಿದ.
ರಾಜನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಾ ಸೀತಾರಾಮ ಮು೦ದುವರೆಸಿದ.....
" ರಾಜಾ ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಿನ್ನ ಹಾಗೂ ಕುದುರೆ ನಡುವೆ ಪ್ರಭು-ಸೇವಕರ ಸ೦ಭ೦ಧವಿರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೆಯ ಉತ್ಕೄಷ್ಟತೇ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ!!! ಹಾ... ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮ-ಧಾನ-ಭೇದ-ದ೦ಡಗಳು ಕೆಲವು ಸಮಯದ ವರೆಗೆ ಪ್ರಭಾವಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದು ಆದರೇ ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೆ ತರಲಾರವು..
ನಿರ೦ತರ ಸಾಧನೇ ಬೇಕಾದರೇ- ನಿನ್ನ ಮಹತ್ವಾ೦ಕಾ೦ಕ್ಷೇ.. ಕುದುರೆಯದಾಗಬೇಕು! ನಿನ್ನ ಕಿಚ್ಚು.. ಅದರದಾಗಬೇಕು! ನಿನ್ನ ಗುರಿ.. ಅದರದಾಗಬೇಕು! ಅದು ಅದರ ಗುರಿಗೆ ಹೋರಾಡುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಬೇಕು! ನೀನು ಅದರ ಜೊತೆಗಾರನಾಗಿದ್ದರೇ ಸಾಕು.. ಅ೦ದರೇ ನೀನು ಕುದುರೆಯಾಗಬೇಕು.. ಅ೦ದರೇ ಕುದುರೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಜೊತೆಗಾರ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡರೇ ಸಾಕು"
ರಾಜನಿಗೆ ಈಗ ಮಿತ್ರನ ಮಾತುಗಳು ಸೋಜಿಗವೂ ಮತ್ತು ಆಸಕ್ತಿಕರವೂ ಅನಿಸಹತ್ತಿತ್ತು....
ಮು೦ದುವರೆಯುವದು......